این نوع رابطه ی جنسی هوش را افزایش می دهد!
فواید داشتن یک رابطه سالم و مناسب جنسی برای سلامتی زوجین بسیار مهم است که نکته ای جالب وجود دارد که در ادامه می خوانید.
افزایش هوش با انجام این نوع رابطه جنسی
سکس بیشتر، برای هوش و حافظه خوب است:
تا به امروز، پژوهشهای مختلفی در فواید سکس منتشر شده است: از معرفی نزدیکی جنسی به عنوان یک ورزش گرفته تا نشاندادن اثر سکس بر سلامت روحی و درمان افسردگی. اما سکس و اثر مثبت آن بر هوش و کیفیت حافظه، حرف تازهای است.
مویزها را دور بریزید؛ پژوهشای که توسط دانشگاه مرلیند در آمریکا و دانشگاه کونکوک در کره جنوبی مستقلا انجام شده، نشان میدهد که افزایش رابطه جنسی در میانسالی ممکن است انسان را باهوشتر کند و اثرات مخرب افزایش سن بر نگهداری و فراخوانی اطلاعات از حافظه را جبران کند.
الیزابت گولد و اریکا گلسپر، پژوهشگران حوزه مغز و اعصاب دانشکده روانشناسی دانشگاه مریلند، پژوهش خود را در سال ۲۰۱۳ به ژورنال «هیپوکامپ» ارائه کردند. این پژوهش به تازگی مورد توجه رسانهها و خبرنگاران قرار گرفته است.
افزایش رابطه جنسی در میانسالی ممکن است انسان را باهوشتر کند و اثرات مخرب افزایش سن بر نگهداری و فراخوانی اطلاعات از حافظه را جبران کند.
آزمایشگاه گولد و گلسپر از موشهای صحرایی استفاده کرده و با در نظر گرفتن میزان سکس و سن این موشها، فعالیتهای مغزی این جانداران را مورد بررسی قرار داده است. بررسی مغز این موشها نشان میدهد که با بالارفتن سن، هرچه میزان فعالیت جنسی و سکس بیشتر باشد، عملکرد مغز این حیوانات و تولید نورونهای جدید در قسمت هیپوکامپ مغز بیشتر است.
قسمت هیپوکامپ مغز جایی است که در آن خاطرات بلندمدت شکل میگیرند. با افزایش سن در پستانداران و از بین رفتن نورونهای مغز، آنها دچار انواع «فراموشی»ها میشوند. هیپوکمپوس یا هیپوکام از بخشهای مهم مغز در همه پستانداران به شمار میرود و پژوهشهایی که این بخش از مغز را در پستاندارانی مثل موشهای صحرایی بررسی میکنند، میتوانند در مورد هیپوکمپوس انسانها نیز پیشبینیهایی کنند.
قسمت هیپوکامپ مغز جایی است که در آن خاطرات بلندمدت شکل میگیرند. با افزایش سن در پستانداران و از بین رفتن نورونهای این قسمت مغز، آنها دچار انواع «فراموشی»ها میشوند. موشها پس از قرارگرفتن در معرض مداوم و دراز مدت رابطه جنسی، عملکرد حافظه و شناختشان بهبود یافته است. همچنین بررسیهای مغز این موشها از حضور سلولهای عصبی جدید به ویژه در قسمت هیپوکامپ مغز داده است.
پژوهشهای حوزه هیپوکمپوس از این جهت اهمیت دارد که نورونها یا عصبهای این بخش از مغز، اولین بخشهای مغز هستند که در بیماری آلزایمر آسیب میبینند.
بیماری آلزایمر، رایجترین شکل فراموشی و زوال عملکرد مغز در یادگیری، ثبت و فراخواندن اطلاعات است. تخمین زده میشود ۲۷ میلیون نفر از انسانها به این بیماری دچار هستند و هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.