در سال‌های دور، خوراک خاصی تحت عنوان کورن‌فلکس به شکل آنچه در حال حاضر غلات مخصوص صبحانه نامیده می‌شود، وجود نداشت. این نوع خوراکی‌ها بیش از هر چیز جنبه تجاری دارند و با وجود آنچه می‌گویند، به‌هیچ‌وجه در زمره صبحانه‌های سنتی نمی‌گنجند.
اما آن‌طور که از ظواهر امر پیداست کورن‌فلکس‌ها با تبلیغات گسترده‌ای که داشته‌اند، توانسته‌اند توجه کودکان و نوجوانان را به خود جلب کنند.
این خوراکی جذاب حالت طبیعی ندارد و در فرآیندی صنعتی دگرگون می‌شود.
غلات پس از فرآوری در قالب‌های مخصوص ریخته می‌شوند و شکل برگ را به خود می‌گیرند، در نتیجه حالتی کاملا مصنوعی می‌یابند.
به منظور این‌که کورن‌فلکس‌ها طعم و مزه بهتری داشته باشند، به برخی از آنها افزودنی‌هایی مانند قندهای سریع‌الجذب اضافه می‌شود.
نمک، قند و فیبر نیز از دیگر افزودنی‌ها هستند.
گاهی اوقات نیز ویتامین و املاحی مانند آهن در دستورالعمل تهیه کورن‌فلکس قرار می‌گیرد، اما این عناصر نیز بیشتر جنبه تجاری و تبلیغاتی دارند و مقدارشان بسیار اندک است.
فرآیندهای تولید باعث تولید ماده مشکوکی به نام آکریلامید می‌شود که نباید بیش از حد مصرف شود
درحالی‌که روی بسته‌بندی کورن‌فلکس‌ها از آکریلامید نامی برده نمی‌شود و به علت قطعیت نداشتن قوانین و عدم شفافیت تولیدکننده‌ها جرم تلقی نمی‌شود، منطقی است که استفاده از این نوع خوراکی‌ها کاهش یابد.
اما مشکل دیگری نیز وجود دارد
در اغلب موارد کورن‌فلکس‌ها در شیر غوطه‌ور می‌شود و پس از نرم شدن، کودکان و نوجوانان و البته بزرگسالان با اشتیاق آنها را می‌بلعند، درحالی‌که اهمیت جویدن خصوصا برای بهبود وضعیت گوارش و کنترل دریافت کالری به اثبات رسیده است.
در این زمینه نان بسیار مفیدتر است، خصوصا نان‌های سنتی و نه صنعتی (شیرمال‌ها، نان‌های روغنی و…) که باید به دقت جویده شوند تا نرم و قابل بلعیدن باشند
بجز افرادی که به گلوتن حساسیت دارند.
منبع: تا سلامتی
