عصب نخاعی(به انگلیسی: Spinal nerve) بخشی از دستگاه عصبی پیرامونیاست. ۳۱ جفت عصب نخاعی از نخاعبیرون می‌آید. هر عصب نخاعی دارای یک ریشه جلوییو یک ریشه پشتیاست. ریشه پشتی، بخش حسی و ریشه جلویی، بخش حرکتی عصب نخاعی را تشکیل می‌دهد. ریشه‌های عصب‌های نخاعی پس از بیرون آمدن از طناب نخاعی، وارد سوراخ‌های بین مهره‌ایمی‌شود و در آنجا به یکدیگر پیوسته تا عصب‌های نخاعی را تشکیل دهند.به طورکلی، همه راه‌های حسی بدنی (سوماتیک) و شکمی از راه ریشه پشتی عصب نخاعی، درون نخاع می‌شود و رشته‌های حرکتی (وابران) از راه ریشه جلویی آن از نخاع خارج می‌گردند.

عصب‌های نخاعی

انسان دارای ۳۱ جفت عصب نخاعی است که از نخاع بیرون آمده‌اند. از همین روی طناب نخاعی را به ۳۱ قطعه (سگمان) نخاعی تقسیم می‌کنند که هر قطعه مربوط به یک زوج عصب نخاعی است.

عصب‌های نخاعی به ترتیب از ناحیهٔ گردن به سمت پایین عبارتنداز:

• عصب‌های گردنی: هشت زوج
• عصب‌های پشتی: دوازده زوج
• عصب‌های کمری: پنج زوج
• عصب‌های خاجی: پنج زوج
• عصب‌های دنبالچه‌ای: یک زوج

عصب‌های نخاعی، شبکه‌های عصبی را ایجادمی‌کنند و شبکه‌های عصبی، تنه‌های اصلی عصب‌های پیرامونی را به وجود می‌آورند. عصب‌های پیرامونی اندام‌ها، دارای رشته‌های حسی، حرکتی و سمپاتیک هستند. شبکه‌های عصبی که عصب‌های پیرامونی را ایجاد می‌کنند شامل:

• شبکه گردنی (سرویکال)
• شبکه بازویی (براکیال)
• شبکه کمری (لومبار)
• شبکه خاجی (ساکرال)

ترتیب بیرون آمدن عصب‌های نخاعی

از هشت زوج عصب گردنی، هفت عصب بالاتر از سطح مهرهٔ مربوط به خود از نخاع خارج می‌گردند و فقط زوج هشتم گردنی از زیر مهره هفتم عبور می‌کند. عصب‌های نخاعی سینه‌ای، کمری و خاجی از زیر مهره‌های مربوط به خود خارج می‌شوند.

مسیر فیبرها یا رشته‌های عصب‌های نخاعی

رشته‌های حسی بیرون آمده از نخاع، به پوست، مفاصل، ماهیچه‌ها و استخوان‌های بدن می‌روند. رشته‌های حرکتی عصب‌های نخاعی که دربرگیرنده گروه‌های نورون حرکتی آلفا و همچنین نورون حرکتی گاما هستند، ماهیچه‌های اسکلتی تنه و اندام‌ها را عصب رسانی می‌کنند. رشته‌های پس گره‌ای سمپاتیک که حرکتی هستند، در ارتباط با اندام‌های بالایی و زیرین از راه شبکه‌های بازویی و کمری خاجی (لومبوساکرال) برای انتقال به بافت رگ و پوست منتقل می‌گردند.